به نقل از «دانا»

تشخیص آنفولانزا از کرونا با علائم بالینی تقریبا غیرممکن است

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۲۳۹۲۰

آستانی گفت: علائم بالینی بیماری‌های آنفولانزا و کرونا مشابه است، بنابراین افتراق این دو با توجه به علائم بالینی کاری تقریبا غیر ممکن است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ اکرم آستانی در گفتگو با خبرنگار یزدرسا؛ در خصوص شیوع بیماری آنفولانزا گفت: بیماری آنفولانزا می‌تواند در تمامی فصول سال وجود داشته باشد اما شیوع آن می‌تواند به نسبت منطقه جغرافیایی متغیر باشد، در نیمکره شمالی این شیوع  بین ماه‌های نوامبر و آوریل و در نیمکره جنوبی بین ماه‌های آوریل تا اکتبر است ولی عموما ما افزایش موارد آنفولانزا را به طور کلی از اوایل مهرماه تا آبان و پیک و اوج بیماری را از اواسط آذرماه تا نیمه بهمن ماه شاهد هستیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به علائم  بیماری‌های آنفولانزا و کووید 19 گفت: حقیقت این است که بیماری‌های آنفولانزا و کووید 19 هر دو عواملی ویروسی دارند و دارای شباهت‌های بسیاری از لحاظ بیماری زایی هستند. هر دو ویروس پس از ورود به بدن می‌توانند طیفی از علائم را ایجاد کنند که نه تنها به هم شبیه هستند بلکه با علائم غیر اختصاصی عفونت‌های ویروسی دیگر نیز می‌تواند مشترک باشد.

عضو هیئت علمی ویروس شناس گروه میکروب شناسی دانشگاه علوم پزشکی یزد ادامه داد: تظاهرات بالینی هر دو بیماری می‌تواند به صورت تب، لرز، سرفه، تنگی نفس، خستگی، گلو درد، آبریزش بینی، درد عضلانی، استفراغ، تهوع بروز پیدا کند، بنابراین افتراق این دو بیماری با توجه به علائم بالینی کاری تقریبا غیر ممکن است.

آستانی افزود: تنها راه تشخیص عامل بیماری می‌تواند استفاده از تست‌های آزمایشگاهی بر مبنای تشخیص ژنوم ویروس باشد. بدین صورت که از فرد مراجعه کننده یک نمونه تنفسی گرفته می‌شود و از این نمونه می‌توان به صورت همزمان برای گزارش آزمایش برای هر دو عامل استفاده کرد.

وی اضافه کرد: در صورتی که فرد مبتلا، بیماری خفیفی دارد می‌تواند در خانه بماند و درمان حمایتی خود را انجام دهد ولی در صورت بروز هر گرنه بیماری حاد و تنگی نفس بایستی به مراکز درمانی مراجعه کند. همچنین افراد با بیماری‌های زمینه‌ای و پر ریسک باید نسبت به اقدامات سریع‌تر پزشکی و دریافت کمک‌های پزشکی حساس‌تر باشند.

این دکترای ویروس شناسی با بیان اینکه مطالعات انجام شده نشان می‌دهد عفونت همزمان ویروسی کووید 19 با آنفولانزا و دیگر بیماری‌های ویروسی می تواند وجود داشته باشد، عنوان کرد، در مواردی وجود بیماری شدیدتر در صورت آلودگی همزمان کووید 19 با آنفولانزا مشاهده شده است. هر چند در مواردی نیز ذکر شده در صورت آلودگی همزمان به این دلیل که سلول هدف آنفولانزا و ویروس sars-cov-2 یکی است و از آنجایی که ویروس sars-cov-2 سرعت تکثیر کمتری نسبت به آنفولانزا دارد ویروس سارس2 سرکوب شده و ممکن است بیماری خفیف‌تری بدهد ولی این بدان معنا نیست که  100 درصد ویروس آنفولانزا باعث شدت بیماری شود و حتی بایستی اقدامات و پروتکل‌های بهداشتی برای جلوگیری از عفونت همزمان هر دو بیماری را انجام داد.

آستانی در خصوص زمان تزریق واکسن آنفولانزا گفت: مرکز کنترل و پیشگیری بیماری یا CDC، توصیه می‌کند در اواخر اکتبر که همان حدود 10 مهرماه است افراد واکسن آنفولانزا را دریافت کنند هر چند که نشان داده شده است اگر افراد از شهریور ماه واکسن را دریافت کنند می‌تواند در شیوع آنفولانزار در فصل خود بسیار موثر باشد.

وی ادامه داد: زنان باردار، افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای، افراد بالای 65 سال، افراد چاق، کسانی که داروی تضعیف کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند از جمله افرادی هستند که حتما نیاز به تزریق واکسن آنفولانزا دارند.

آستانی تاکید کرد: با توجه به وجود راه انتقال مشترک بین کووید 19 و آنفولانزا در صورت رعایت پروتکل‌های بهداشتی یکسان می‌توان از ابتلا به هر دو بیماری به راحتی جلوگیری کرد. یعنی شستشوی مداوم دست‌ها، زدن ماسک‌ها و عدم تماس دست آلوده به چشم، دهان و بینی راه ورود هر دو ویروس را مسدود می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: نکته‌ دیگری نیز در مورد تزریق واکسن آنفولانزا وجود دارد، افرادی که بیماری‌هایی مانند سرکوب شدید سیستم ایمنی مانند HIV و همچنین افرادی که دارای آلرژی و حساسیت(مخصوصا به تخم مرغ و فرآورده‌های آن) دارند حتما باید با پزشک خود در این زمینه مشورت کنند تزریق واکسن آنفولانزا برای دسته‌ای از این افراد می‌تواند ضررهای جبران ناپذیری را داشته باشد.

انتهای پیام/

 

 

منبع: دانا

کلیدواژه: تزریق واکسن آنفولانزا علائم بالینی دو بیماری کووید 19

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۲۳۹۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماری‌های خودایمنی که باعث ریزش مو می‌شوند

آفتاب‌‌نیوز :

دلیل مشکل ریزش مو فقط به افزایش سن محدود نیست، بلکه عوامل مختلفی مانند ژنتیک، هورمون‌ها، دارو‌های مصرفی و انتخاب‌های سبک زندگی می‌توانند در به‌وجود آمدن آن نقش داشته باشند. بیماری‌های خودایمنی هم یکی از دلایل ابتلا به ریزش مو هستند که معمولا کمتر کسی به آن‌ها توجه می‌کند. 

در ادامه با مهم‌ترین و مشهورترین بیماری‌های خودایمنی که با ریزش مو در ارتباط هستند، آشنا خواهیم شد. 

آلوپسی آره‌آتا 

آلوپسی آره‌آتا شایع‌ترین بیماری خودایمنی مرتبط با ریزش مو‌ها است که حدود ۱۴۷ میلیون نفر در سراسر جهان با آن درگیر هستند. این بیماری خودایمنی به‌واسطه ریزش موی تکه‌تکه مشخص می‌شود که می‌تواند به ریزش موی کامل در سطح پوست سر یا حتی در موارد شدید به ریزش مو در سرتاسر بدن منتهی شود. 

متاسفانه هیچ درمان تاییدشده‌ای برای مقابله با آلوپسی آره‌آتا وجود ندارد، اما تزریق کورتیکواستروئید به پوست سر یا پوست بدن تحت نظر پزشک متخصص می‌تواند به مقابله با آن کمک کند. 

لوپوس 
 
لوپوس می‌تواند سیستم‌ها و اندام‌های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد و طیف گسترده‌ای از علائم مانند خستگی، سردرد، درد مفصلی، کم‌خونی، لخته شدن غیرطبیعی خون و ریزش مو را به‌وجود بیاورد. 

ریزش مو زمانی اتفاق می‌افتد که آنتی‌بادی‌های شکل‌گرفته توسط بدن به فولیکول‌های مو نفوذ می‌کنند و باعث می‌شوند که ساقه مو‌ها توسط بدن پس زده شوند و سپس بریزند. در طول دوره‌های بهبودی معمولا مو‌ها دوباره رشد می‌کنند، اما ایجاد هر نوع آسیب اساسی در فولیکول‌ها باعث ریزش موی دائمی خواهد شد. 

بیماری هاشیموتو 

هاشیموتو که علت اصلی ابتلا به کم‌کاری تیروئید است، باعث شکل‌گیری التهاب در غده تیروئید می‌شود و درنتیجه عملکرد آن را مختل می‌کند. این اختلال باعث نازک شدن مو‌ها یا ریزش زیاد آن‌ها می‌گردد، تا حدی که معمولا بیمار هنگام حمام کردن می‌تواند ریزش حجم زیادی از مو‌ها را مشاهده کند. 

تغییر در بافت مو‌ها (خشکی، زبری یا گره‌خوردگی آنها) نیز از دیگر علائم بیماری هاشیموتو است. این ریزش مو تا زمانی که سطح تیروئید با کمک دارو‌ها یا روش‌های درمانی دیگر به محدوده عادی نرسد، ادامه خواهد داشت. 

پسوریازیس‌

پسوریازیس هم یکی از بیماری‌های خودایمنی است که اغلب علائم واضحی را در ناحیه آرنج‌ها، زانو‌ها و بند انگشت‌ها نمایان می‌کند، اما می‌تواند علائمی هم برای پوست سر داشته باشد. علائم پسوریازیس در پوست سر می‌توانند شدید باشند و باعث پوسته‌ریزی، قرمزی و گاهی هم احساس خارش پوست سر شوند. 

پسوریازیس معمولا باعث ریزش موی شدید نخواهد شد، اما می‌تواند قطر مو‌ها را تغییر دهد و باعث شکنندگی شدید مو‌ها شود. 

بیماری کرون و بیماری التهابی روده 

افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی در معرض خطر ابتلا به بیماری کرون (نوعی مشکل التهابی در روده‌ها) قرار دارند، درحالی که همین اتفاق می‌تواند باعث ریزش مو‌ها شود. 

درمان مناسب برای بیماری کرون معمولا شامل مصرف دارو، جراحی و کنترل‌های تغذیه‌ای برای کنترل التهاب، اصلاح کمبود‌های تغذیه‌ای و کاهش علائم می‌شود. دارو‌های مناسب برای این بیماری معمولا التهاب را کاهش می‌دهند و تمرکز زیادی بر اصلاح‌های تغذیه‌ای دارند، درحالی که لیزردرمانی، دارو‌های تجویزی و PRP هم در مواردی ضروری هستند.

منبع: خبرگزاری ایسنا